Τι είναι οι κορυφές γλυκόζης;

11 Μαρτίου Αυτή είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη κατηγορία καλλυντικών, με προϊόντα που αποτελούνται κυρίως από συνθετικά χημικά συστατικά. Μπορεί να περιέχουν φυτικής προέλευσης, ζωικής προέλευσης, ιχθυέλαια ή μεταλλικά συστατικά που έχουν υποστεί χημικές διεργασίες. Πλεονεκτήματα: Μεγάλη διάρκεια ζωής λόγω της συμπερίληψης αποτελεσματικών συντηρητικών που αναστέλλουν τη μικροβιακή ανάπτυξη. Ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών και στοιχείων, εύκολα αποκτήσιμα μέσω εργαστηριακής παραγωγής. Οικονομικές πρώτες ύλες. Μειονεκτήματα: Τα τελευταία χρόνια, η στροφή των καταναλωτών προς έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των συστατικών καλλυντικών. Νέα έρευνα έχει εμπλακεί ορισμένες από αυτές τις ουσίες στην πρόκληση σοβαρών προβλημάτων υγείας, ακόμη και στη συσχέτισή τους με την καρκινογένεση. Για παράδειγμα, οι αισθητικοί και οι κομμωτές που έρχονται τακτικά σε επαφή με καλλυντικά έχουν βρεθεί ότι έχουν 2 έως 4 φορές περισσότερες τοξίνες στο σώμα τους από τις γυναίκες που χρησιμοποιούν καλλυντικά σε καθημερινή βάση. Αυτό είναι αποτέλεσμα των τοξικών ουσιών που υπάρχουν στα καλλυντικά. Έχει αποδειχθεί ότι κάθε γυναίκα που χρησιμοποιεί καλλυντικά επιβαρύνει τον οργανισμό της με 2 κιλά χημικών ουσιών το χρόνο. Ορισμένες από αυτές τις χημικές ουσίες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον οργανισμό. Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει μερικά από τα συστατικά που έχουν κατηγορηθεί για ανεπιθύμητες ενέργειες κατά καιρούς. Parabens (κυρίως butyl & isobutyl paraben): Χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά για την παράταση της διάρκειας ζωής του προϊόντος και την πρόληψη της μικροβιακής ανάπτυξης. Τα parabens υπολογίζεται ότι χρησιμοποιούνται σε περισσότερα από 13.200 προϊόντα (σαμπουάν, σαπούνια, κρέμες, μαλακτικά, αντηλιακά). Έχουν συσχετιστεί με αλλεργικές αντιδράσεις και δερματίτιδα, θεωρούνται τοξικές σε μεγάλες δόσεις και βρίσκονται υπό έρευνα για τον ρόλο τους στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, καθώς έχουν βρεθεί σε βιοψίες καρκινικών όγκων. Μπορεί επίσης να επηρεάσουν την ορμονική ισορροπία στο σώμα. Έλαια με βάση το πετρέλαιο ή ορυκτέλαια (παραφινέλαιο, βαζελίνη): Δημιουργούν ένα λεπτό στρώμα που μοιάζει με μεμβράνη στο δέρμα, εμποδίζοντας την ικανότητά του να αναπνέει, να αποβάλλει τις τοξίνες, να παραμένει ενυδατωμένο και να δημιουργεί νέα υγιή κύτταρα. Οι συνήθεις αντιδράσεις περιλαμβάνουν μαύρα στίγματα, αφυδάτωση, φωτοευαισθησία (ευαισθησία στον ήλιο, που οδηγεί σε μελάγχρωση) και πρόωρη γήρανση του δέρματος. Χρησιμοποιούνται ευρέως στα καλλυντικά λόγω του χαμηλού κόστους τους. Τα ορυκτέλαια όπως το βαζελίνη (πετρελαίου) μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στο φωτοευαίσθητο δέρμα, καθιστώντας το πιο ευάλωτο στην υπεριώδη ακτινοβολία και παρεμποδίζοντας τη φυσική λειτουργία του σώματος, οδηγώντας σε αφυδάτωση του δέρματος. Συνθετικά χρώματα: Ενισχύουν την εμφάνιση των καλλυντικών, καθιστώντας τα πιο ελκυστικά οπτικά. Συνήθως περιέχουν βαρέα μέταλλα, που προσδιορίζονται από τα αρχικά τους FD&C ή D&C ακολουθούμενα από ένα χρώμα και έναν αριθμό. Τα συνθετικά χρώματα που χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα καλλυντικά πιο ελκυστικά, καθώς και οι βαφές μαλλιών, θα πρέπει να αποφεύγονται όσο το δυνατόν περισσότερο, επειδή σχετίζονται με διάφορες μορφές καρκίνου. Θα τα βρείτε καταχωρημένα ως FD&C ή D&C, ακολουθούμενα από ένα χρώμα ή έναν αριθμό. Για παράδειγμα: FD&C Red No. 6 / D&C Green No. 6. Συνθετικά αρώματα Οι λέξεις «άρωμα» και «άρωμα» κρύβουν δεκάδες χημικά συστατικά που δεν αναγράφονται στην ετικέτα του προϊόντος. Ο συνδυασμός τους ευθύνεται για πονοκεφάλους, ζαλάδες, ερεθισμούς του δέρματος, βήχα, υπερμελάγχρωση κ.α. Μπορεί επίσης να περιέχουν φθαλικές ενώσεις, τοξικές ουσίες που βλάπτουν τα νεφρά και μειώνουν τη γονιμότητα. Τα συνθετικά αρώματα που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά μπορούν να περιέχουν έως και 200 ​​διαφορετικά συστατικά. Λαουρυλοθειικό νάτριο (SLS) και θειικό νάτριο Laureth (SLES) μπορεί να είναι συνθετικό ή φυτικής προέλευσης (από καρύδες) ανάλογα με τη φιλοσοφία της εταιρείας. Χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία αφρού σε σαμπουάν, αφρόλουτρα, καθαριστικά και οδοντόκρεμες. Μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό των ματιών, δερματικά εξανθήματα, τριχόπτωση, πιτυρίδα και αλλεργίες. Ενώσεις Αλουμινίου (Αλλαντοϊνικό Αλουμίνιο, Ανθρακικό Αλουμίνιο, Χλωριούχο Αλουμίνιο) Ένα πολύ κοινό συστατικό που χρησιμοποιείται σε αποσμητικά και αντιιδρωτικά. Οι ενώσεις αλουμινίου μπορούν κυριολεκτικά να σταματήσουν τη φυσική διαδικασία εφίδρωσης του σώματος. Μπορούν να συρρικνώσουν τους ιδρωτοποιούς αδένες και να μπλοκάρουν τους πόρους. Βουτυλιωμένο Υδροξυτολουόλιο (BHT) Είναι ένα συνθετικό συστατικό (που προέρχεται από πετρέλαιο) που βρίσκεται σε κρέμες με βάση το νερό, ενυδατικές κρέμες και καλλυντικά ως αντιοξειδωτικό. Είναι πολύ φωτοευαίσθητο και μπορεί να προκαλέσει έντονο ερεθισμό όταν εκτίθεται στον ήλιο, καθώς και αλλεργικές δερματικές αντιδράσεις. Ακετόνη Η γνωστή «ασετόνη» που χρησιμοποιείται ως διαλύτης για το βερνίκι νυχιών ταξινομείται ως επικίνδυνη ουσία. Μπορεί να προκαλέσει ξηροστομία, ζάλη, ναυτία, δυσκολίες στην ομιλία και, σε ακραίες περιπτώσεις, κώμα. Δρα ως κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ). Ενώσεις υδροξειδίου του αμμωνίου Πολλές ενώσεις υδροξειδίου του αμμωνίου χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά. Είναι τοξικά και μπορούν να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε πολλούς ανθρώπους. Η παρατεταμένη έκθεση μπορεί να οδηγήσει σε βήχα και αναπνευστική δυσχέρεια με αποτέλεσμα πνευμονικό οίδημα, το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο. Διαιθανολαμίνη (DEA) Συχνά χρησιμοποιείται στα καλλυντικά ως ρυθμιστής pH. Χρησιμοποιείται επίσης σε πολλά λιπαρά οξέα για τη μετατροπή του οξέος σε άλατα στεατικού οξέος, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται ως βάση σε κρέμες. Το DEA μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις και ερεθισμό των ματιών και του δέρματος. Η παρατεταμένη χρήση μπορεί να είναι τοξική. Ενώσεις υδραργύρου Οι ενώσεις υδραργύρου απορροφώνται εύκολα μέσω του δέρματος μέσω τοπικής εφαρμογής και τείνουν να συσσωρεύονται στο σώμα. Μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, ερεθιστική δερματίτιδα ή ακόμα και νευροτοξικά συμβάντα. Η χρήση των ενώσεων υδραργύρου στα καλλυντικά περιορίζεται σε αυτά που χρησιμοποιούνται στην περιοχή των ματιών, σε συγκεντρώσεις που δεν υπερβαίνουν τα 65 μέρη ανά εκατομμύριο (0,0065%) υπολογιζόμενου υδραργύρου ως μέταλλο, και υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει άλλο αποτελεσματικό και ασφαλές συντηρητικό. Όλα τα άλλα καλλυντικά που περιέχουν υδράργυρο θεωρούνται νοθευμένα εκτός εάν η ποσότητα είναι μικρότερη από το 0,0001% του συνολικού προϊόντος. Παρακάτω συνοψίζονται οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες των συνθετικών καλλυντικών που μπορούν να παρατηρηθούν κατά τη χρήση τους: Ερεθιστική δερματίτιδα Αλλεργική δερματίτιδα Φωτοτοξική ή φωτοαλλεργική δερματίτιδα Ακμή από καλλυντικά (καλλυντική ακμή) Επιδείνωση δερματικών παθήσεων.

11 Μαρτίου Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για γλυκαντικούς παράγοντες. Η ζάχαρη είναι παντού, καλά κρυμμένη από τη βιομηχανία τροφίμων. Επομένως, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τι συμβαίνει με τη γλυκιά γεύση που μας δίνει ευχαρίστηση, αλλά δυστυχώς πολλές φορές μας οδηγεί μαθηματικά σε ασθένειες που μπορεί να απειλήσουν σοβαρά την υγεία μας. Θα ήθελα να τονίσω ότι οι αναφερόμενοι γλυκαντικοί παράγοντες εξετάζονται εδώ για την τοξικότητά τους, είτε είναι φυσικοί είτε όχι, και για το πόσο υψηλά επίπεδα σακχάρου μπορεί να προκαλέσουν. Αυτές οι κορυφές, ή με άλλα λόγια, οι μη φυσιολογικές διακυμάνσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας, είναι η αιτία για δυσάρεστες καταστάσεις και πολλές ασθένειες. Στέβια, η ζάχαρη του μέλλοντος Τα φύλλα της Στέβιας είναι πολύ γλυκά και χωρίς θερμίδες και δεν ανεβάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Είναι φυτό από την οικογένεια των χρυσάνθεμων που καλλιεργείται κυρίως στη Βραζιλία και την Παραγουάη. Τα φύλλα του, όταν μασηθούν, έχουν πολύ γλυκιά γεύση με μια νότα γλυκόριζας. Το φυτό αποδίδει ένα εκχύλισμα που είναι 300 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη. Οι κάτοικοι του νότιου ημισφαιρίου το χρησιμοποιούν εδώ και εκατοντάδες χρόνια ως γλυκαντικό, τροφή και φάρμακο λόγω των αξιοσημείωτων αντιδιαβητικών, αντιυπερτασικών, αντισηπτικών, επουλωτικών, αντιοξειδωτικών, αντιβακτηριακών και αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του. Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και προστατεύει από ιούς, ιικούς καρκίνους, βλάβες στο DNA και άλλα προβλήματα υγείας. Στον «πολιτισμένο κόσμο», δέκα χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, όπου πρωτοεμφανίστηκε ως γλυκαντικό στην Coca-Cola, χρησιμοποιούν τη Στέβια εδώ και αρκετό καιρό. Ωστόσο, στις Ηνωμένες Πολιτείες, γίνεται αποδεκτό μόνο ως συμπλήρωμα διατροφής και όχι ως συστατικό σε τρόφιμα και ποτά. Στην Ευρώπη, μετά από ένα δύσκολο ταξίδι (για ποιο λόγο;), η στέβια έχει πλέον εγκριθεί και μάλιστα καλλιεργηθεί στη χώρα μας. Η αποδεκτή ημερήσια δόση είναι 4 mg/kg σωματικού βάρους, αν και μεγαλύτερες ποσότητες είναι επίσης αποδεκτές λόγω σημαντικού περιθωρίου ασφαλείας. Αυτό το όριο ισχύει για ενήλικες και παιδιά (εξαιρουμένων των βρεφών) και ισοδυναμεί με κατανάλωση εκχυλίσματος Στέβιας 12 mg ανά κιλό σωματικού βάρους. Έτσι, ένα άτομο που ζυγίζει 70 κιλά μπορεί να καταναλώνει 840 mg την ημέρα. Επιπλέον, η στέβια έχει αντιγηραντική δράση στο δέρμα, προάγει τη στοματική υγιεινή, προστατεύει από την Candida και τις άφθες, τη φλεγμονή των ούλων και έχει προληπτική δράση κατά της πλάκας και της τερηδόνας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε γλυκά, τσίχλες, οδοντόκρεμες, ποτά, σοκολάτες, καλλυντικά, σαμπουάν, ακόμη και σε τροφές για κατοικίδια. Δεν προκαλεί αιχμές σακχάρου στο αίμα. Σε πείραμα που διεξήχθη το 2019 στα Ιατρικά Εργαστήρια Βιοπαθολογίας IN VITRO στην Ανάβυσσο Αττικής, εξετάσαμε τα επίπεδα γλυκόζης μετά από κατανάλωση 75 γραμμαρίων σοκολάτας αποκλειστικά ζαχαρωμένης με στέβια, με τη συμμετοχή 12 εθελοντών, μεταξύ των οποίων εγώ και οι συνεργάτες μου στο εργαστήριο. Κανένα από τα 12 δεν παρουσίασε επίπεδα σακχάρου στο αίμα που ξεπερνούσαν τα 113 mg/dl τα πρώτα 60 λεπτά (μέγιστη τιμή) και στα 90 λεπτά, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είχαν ήδη πέσει σε επίπεδα νηστείας. ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ. Η στέβια δεν προκαλεί κορυφές σακχάρου στο αίμα. Παρά τις έντονες αντιδράσεις κατά της στέβιας από διάφορες πολυεθνικές βιομηχανίες ζάχαρης και άλλα γλυκαντικά, που έχουν αποδειχθεί καρκινογόνες ουσίες, η διεθνής επιστημονική κοινότητα θεωρεί τη στέβια ως τη ζάχαρη του μέλλοντος. Μετά την έγκρισή της ως γλυκαντικό από την ΕΕ, η Στέβια χρησιμοποιείται πλέον σε διάφορα τρόφιμα και ποτά, συμπεριλαμβανομένων των σοκολατών, και αντέχει σε θερμοκρασίες έως και 200 ​​βαθμούς Κελσίου, καθιστώντας την κατάλληλη για μαγείρεμα, σε αντίθεση με την ασπαρτάμη, η οποία διασπάται στους 30 βαθμούς. ." Ζάχαρη Ακατέργαστη από Ζαχαροκάλαμο σκούρου καφέ χρώματος, είναι ελαφρώς υγρό, έχει μη κρυσταλλική υφή και άρωμα που θυμίζει γλυκόριζα. Προσοχή στην απομίμηση ζάχαρης που βρίσκεται σε διάφορα καφέ ή ακόμα και σε σούπερ μάρκετ, η οποία είναι στην πραγματικότητα ζάχαρη βαμμένη με μελάσα ή άλλες χρωστικές ουσίες. Μπορείτε να το βρείτε σε καταστήματα με βιολογικά προϊόντα και εκτός από το σκούρο καφέ χρώμα του, είναι ελαφρώς υγρό, έχει μη κρυσταλλική υφή και άρωμα που θυμίζει γλυκόριζα. Μεταξύ των διαφόρων τύπων που διατίθενται στην αγορά, οι καλύτερες μάρκες είναι οι Mascobado, Panela και Demerara. Είναι σημαντικό να σημειωθεί, ωστόσο, ότι εξακολουθεί να είναι σακχαρόζη, όπως η ζάχαρη στην κουζίνα μας, αλλά έχει υποστεί λιγότερη επεξεργασία. Ωστόσο, εξακολουθεί να αποτελείται από ένα μόριο γλυκόζης και ένα από φρουκτόζη, κάτι που απαιτεί προσοχή όσον αφορά τις κορυφές αυτών των δύο ουσιών. Καλό είναι να το προτιμάτε από τη λευκή αλλά πάντα σε μικρές ποσότητες. Μαλτόζη Παχύ και διαυγές σαν μέλι, με γεύση που ποικίλλει ανάλογα με το είδος (μαλτόζη ρυζιού, μαλτόζη κριθαριού ή άλλα δημητριακά) και συχνά μοιάζει με τη γεύση της καραμέλας. Η μαλτόζη καλαμποκιού είναι πιο γλυκιά. Η μαλτόζη είναι πιο φυσική από τη ζάχαρη, αλλά έχει επίσης υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Η μαλτόζη είναι επίσης ένας δισακχαρίτης, που αποτελείται από 2 μόρια γλυκόζης συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αυτό, σε σημαντική ποσότητα, θα μας δώσει μια κορύφωση του σακχάρου στο αίμα. Νέκταρ Αγαύης Βρέθηκε στα παχιά φύλλα του μεξικανικού κάκτου αγαύης. Περιέχει 95% φρουκτόζη και έχει πολύ χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη (20-25). Η γεύση του είναι αρκετά ουδέτερη και είναι ελαφρώς λιγότερο γλυκιά από το σιρόπι μαλτόζης και πλάτανου. Είναι κατάλληλο ως γλυκαντικό για ροφήματα και γλυκά. Το γεγονός ότι είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου φρουκτόζη το καθιστά γλυκαντικό που πρέπει να αποφεύγεται γιατί, όπως αναφέραμε, η φρουκτόζη όχι μόνο οδηγεί σε υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά και δεν μπορεί να αποθηκευτεί και ως επί το πλείστον μετατρέπεται σε λίπος. Σιρόπι Sycamore Αυτό είναι ένα προϊόν που παρασκευάζεται από την επεξεργασία του χυμού της καναδικής πλάτας. Περιέχει ελάχιστη σακχαρόζη και έχει λιγότερες θερμίδες από τη ζάχαρη (40 θερμίδες ανά κουταλιά της σούπας). Επιπλέον, περιέχει ιχνοστοιχεία όπως χαλκό, μαγγάνιο, σίδηρο και ασβέστιο. Μπορείτε να το βρείτε σε καταστήματα που ειδικεύονται σε βιολογικά προϊόντα. Περιέχει 68% ζάχαρη, επομένως πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ. Μέλι Το μέλι είναι στην πραγματικότητα ζωικό προϊόν, επομένως δεν μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια vegan διατροφή. Οι μέλισσες, αφού συλλέξουν νέκταρ από λουλούδια και το επεξεργαστούν με το σάλιο τους στα έντερά τους, το εκκρίνουν ως μέλι. Στη φύση, το μέλι υπάρχει για να θρέψει τη βασίλισσα και να καλύψει τις ανάγκες της κυψέλης. Περιέχει φρουκτόζη, μαλτόζη, γλυκόζη, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, αλλά ως τρόφιμο διατηρεί τη θρεπτική του αξία μόνο όταν είναι ωμό και ελάχιστα επεξεργασμένο. Το μεγαλύτερο μέρος του μελιού που διατίθεται στο εμπόριο θερμαίνεται κατά την επεξεργασία, με αποτέλεσμα να διασπώνται τα σάκχαρα που περιέχει, να καταστραφούν τα ένζυμα με βακτηριοστατικές ιδιότητες και να αλλοιωθεί η γεύση του. Αυτοί είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Ωστόσο, έχω ενημερωθεί από μελισσοκόμους ότι η επεξεργασία του μελιού ακολουθεί πλέον τις απαραίτητες προδιαγραφές. Το καταναλώνουμε με μέτρο γιατί περιέχει επίσης φρουκτόζη, γλυκόζη και μαλτόζη, αλλά προτιμάται από τη ζάχαρη. Να είστε προσεκτικοί στα σούπερ μάρκετ όπου το μέλι είναι συχνά νοθευμένο με πρόσθετη ζάχαρη. Μην καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες. Φρουκτόζη Η φρουκτόζη είναι το κύριο σάκχαρο (αλλά όχι το μόνο) που βρίσκεται στα φρούτα και το μέλι. Λαμβάνεται καλύτερα από φυσικές πηγές όπως τα φρούτα και τα λαχανικά. Η φρουκτόζη που πωλείται σε λευκή κρυσταλλική μορφή, παρόμοια με τη ζάχαρη, είναι ένα προϊόν που στερείται άλλων ουσιών όπως νερό, βιταμίνες και μέταλλα, και επομένως στερείται θρεπτικής αξίας. Ωστόσο, η φρουκτόζη, σε σύγκριση με τη σακχαρόζη, έχει το πλεονέκτημα ότι έχει πολύ χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Ωστόσο, η υπερκατανάλωση μπορεί να διαταράξει το μεταβολισμό μας. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η φρουκτόζη οδηγεί σε αιχμή του σακχάρου στο αίμα 10 φορές υψηλότερη από τη γλυκόζη και, καθώς δεν μπορεί να αποθηκευτεί ως γλυκογόνο όπως η γλυκόζη, μετατρέπεται κυρίως σε λίπος, καθιστώντας σκόπιμο να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση. γλυκαντικά προς αποφυγή ασπαρτάμη Η ασπαρτάμη είναι ένα γλυκαντικό που δημιουργήθηκε από τη Monsanto. Είναι ένας χημικά συντιθέμενος γλυκαντικός παράγοντας (Ε951) που είναι 200 ​​φορές πιο γλυκός από τη ζάχαρη. Η ασπαρτάμη είναι ένα γλυκαντικό που δημιουργήθηκε από τη Monsanto. Είναι ένας χημικά συντιθέμενος γλυκαντικός παράγοντας (Ε951) που είναι 200 ​​φορές πιο γλυκός από τη ζάχαρη. Χρησιμοποιείται σε διαιτητικά προϊόντα όπως αναψυκτικά, καραμέλες, τσίχλες, φαρμακευτικά σιρόπια και παιδικά αντιβιοτικά. Μπορεί να ερεθίσει τα έντερα και η υπερβολική χρήση του μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ασθένειες. (Soffriti, Μ., et al., «Η ασπαρτάμη προκαλεί λεμφώματα και λευχαιμίες σε αρουραίους», European Journal of Oncology, τόμος 10, αρ. 2, Ιούλιος 2005). Το Ερευνητικό Ινστιτούτο B. Ramazzini του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ογκολογικής Έρευνας στη Μπολόνια διεξήγαγε μια μελέτη σε αρουραίους με ανησυχητικά αποτελέσματα: "Η ασπαρτάμη είναι ένας καρκινογόνος παράγοντας ικανός να προκαλέσει λεμφώματα και λευχαιμίες σε θηλυκούς αρουραίους σε δόσεις αποδεκτές στην ανθρώπινη δίαιτα. Τα δεδομένα αποκάλυψαν επίσης ότι δεν υπήρξε απώλεια βάρους στις ομάδες που χρησιμοποιούσαν ασπαρτάμη σε σύγκριση με αυτές που δεν έκαναν». Η ασπαρτάμη, σε θερμοκρασία 30°C, παράγει 10% μεθανόλη, μια τοξική αλκοόλη (κοινή στα κοκτέιλ «βόμβες»), η οποία στη συνέχεια μεταβολίζεται στο έντερο σε φορμαλδεΰδη, μια τοξική και επικίνδυνη ουσία που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία βαφής, τεχνικές ταρίχευσης , και κατασκευή επίπλων. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο έχει ταξινομήσει με βεβαιότητα τη φορμαλδεΰδη ως ουσία που προκαλεί καρκίνο στον άνθρωπο. Προκαλεί επίσης σοβαρή βλάβη στα εγκεφαλικά κύτταρα, με κίνδυνο τύφλωσης. ΑΚΕΣΟΥΛΦΑΜΗ ΚΑΛΙΟΥ Το Acesulfame Potassium είναι μια χημική γλυκαντική ουσία (E950). Είναι ένα άλας καλίου με ισχυρή γλυκαντική δράση που παραμένει αναλλοίωτο για πολλά χρόνια (και αυτό σίγουρα δεν είναι καλό). Σύμφωνα με έρευνες σε ζώα και ανθρώπους εθελοντές, το ακεσουλφάμη κάλιο δεν υφίσταται μεταβολισμό στο σώμα, που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιείται από τον οργανισμό και απεκκρίνεται αμετάβλητο στα ούρα. Χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό σε διαιτητικά προϊόντα, ειδικά για διαβητικούς, αναψυκτικά και φαρμακευτικά προϊόντα. Παρά το γεγονός ότι διάφοροι οργανισμοί, όπως η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και η Επιστημονική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (η οποία δυστυχώς συχνά υποκύπτει σε πολιτικές επιρροές), δεν ταξινομούν την ακεσουλφάμη ως τοξική, αυτό δεν θα πρέπει απαραίτητα να είναι καθησυχαστικό. . Αυτή η ουσία είναι ένα προϊόν χημικής σύνθεσης άγνωστο στο μεταβολικό μας σύστημα και στο ανοσοποιητικό μας σύστημα. Οι παρενέργειες αυτής της ουσίας δεν έχουν ακόμη καταγραφεί, αλλά αναπόφευκτα, κάποια στιγμή θα τεκμηριωθούν. Μέχρι τότε συνιστάται προσοχή. Άλλες γλυκαντικές ουσίες που δεν μεταβολίζονται στο σώμα μας περιλαμβάνουν τη σουκραλόζη και το κυκλαμικό οξύ. Το τελευταίο δεν έχει εγκριθεί από τον FDA. Προσοχή, καθώς υπάρχουν πολλά αναψυκτικά (όλα «ελαφριές» και «μηδενικές» ποικιλίες) που περιέχουν τέτοιες ουσίες. Καλό είναι να τα αποφεύγετε. ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ Η σακχαρίνη ανακαλύφθηκε το 1879 από δύο ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Είναι η πρώτη τεχνητή γλυκαντική ουσία, 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη, με πικρή και μεταλλική επίγευση, η οποία μετριάζεται με την ανάμειξή της με ασπαρτάμη. Η σακχαρίνη είναι ανθεκτική στη θερμότητα και αδρανής. Ήδη τη δεκαετία του 1960, μετά από ερευνητικές μελέτες, χαρακτηρίστηκε καρκινογόνος και το 1977 απαγορεύτηκε η πώλησή του στον Καναδά. Παρά τις αντιφάσεις σχετικά με τις παρενέργειές του, ήταν η μόνη διαθέσιμη γλυκαντική ουσία για τους διαβητικούς, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την πιθανή απαγόρευσή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, επικρατώντας τελικά της επιστημονικής έρευνας. Η σακχαρίνη δεν μεταβάλλει τα επίπεδα ινσουλίνης και δεν παρέχει ενέργεια στον οργανισμό μας, αλλά ένας διαβητικός που θέλει να «γλυκάνει» τα πράγματα δεν πρέπει απαραίτητα να κινδυνεύει με καρκίνο! Στο σύστημα VegAnic, όλες οι γλυκαντικές ουσίες πρέπει να αποφεύγονται. Όπως είδαμε, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές για να αποφύγετε τη λευκή ζάχαρη και τα χημικά γλυκαντικά. ΣΟΥΚΡΑΛΟΖΗ Η σουκραλόζη παράγεται με τη χλωρίωση της ζάχαρης, που σημαίνει ότι είναι ένας χλωράνθρακας. Σημειώστε ότι οι χλωράνθρακες χρησιμοποιούνται κυρίως ως φυτοφάρμακα στο χλώριο, σε πολλά απολυμαντικά, εντομοκτόνα και σε φυτοφάρμακα για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι είναι καρκινογόνα. Παρά τις δημοσιεύσεις από διεθνή επιστημονικά ιδρύματα που χαρακτηρίζουν τη σουκραλόζη ως τοξική γλυκαντική ουσία, τόσο ο FDA (ΗΠΑ) όσο και η EFSA (ΕΕ) έχουν ταξινομήσει τη σουκραλόζη ως «ασφαλή» γλυκαντική ουσία. Τι λες? Η σουκραλόζη μειώνει την εντερική μας χλωρίδα κατά περίπου 50%, καθώς και την P-γλυκοπρωτεΐνη (P-gp), η οποία μειώνει τη βιοδιαθεσιμότητα και συνεπώς τη δράση όλων σχεδόν των φαρμάκων που χρησιμοποιούμε για τη βελτίωση της υγείας μας. Χρησιμοποιείται σε αναψυκτικά, γλυκά και τσίχλες και είναι η γλυκαντική ουσία της Diet Pepsi Cola. ΑΛΛΕΣ ΣΑΚΧΑΡΕΣ ΜΕ ΠΑΡΑΕΡΓΟ ΗΧΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ Η μαννιτόλη, η ξυλιτόλη και η σορβιτόλη, σε αντίθεση με ό,τι θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί λαμβάνοντας υπόψη τα ονόματά τους, είναι φυσικές ουσίες που βρίσκονται στα φρούτα και στον φυτικό κόσμο. Σημειώστε ότι εξάγονται μέσω χημικών διεργασιών, αλλά τουλάχιστον το μόριο τους είναι αναγνωρίσιμο από το σώμα μας. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να τα συγκρίνουμε με την ασπαρτάμη και τα παρόμοια της, που σίγουρα πρέπει να αποφευχθούν! Γεράσιμος Τσιώλης, Διδάκτωρ Βιοχημείας Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, Ιταλία

21 Σεπτεμβρίου Η ανάγκη για φυσικά καλλυντικά Τα φυσικά καλλυντικά είναι ουσιαστικά δημιούργημα των δύο τελευταίων δεκαετιών και φαίνεται να κερδίζουν έδαφος ακόμα και στη χώρα μας. Η ζήτηση για λιγότερο χημικά επιβαρυμένα προϊόντα αυξάνεται σταθερά και η στροφή των καταναλωτών προς τα φυσικά προϊόντα είναι πλέον πραγματικότητα. Σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από το International Journal of Chemistry (πηγή: www.ccsenet.org/ijc ), μεταξύ μιας ομάδας ατόμων, το 87% ανέφερε ότι χρησιμοποιεί καλλυντικά, το 94% πιστεύει ότι τα συνθετικά καλλυντικά μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες, ενώ μόνο το 6% πιστεύουν ότι τα φυσικά καλλυντικά μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες. Τι είναι τα φυσικά καλλυντικά; Δεν υπάρχει διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος που να διακρίνει σαφώς τα φυσικά καλλυντικά από άλλα με βάση αντικειμενικά κριτήρια. Έχουν γίνει προσπάθειες μόνο σε εθνικό επίπεδο σε διάφορες χώρες και δεν υπάρχει συγκεκριμένη κοινοτική οδηγία, αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεργάστηκε με την Collipa για να αναπτύξει έναν ορισμό για την πιο ακριβή έννοια του τι είναι φυσικά καλλυντικά, που αναμένεται να δημοσιευθεί στην νέος κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα καλλυντικά. Ωστόσο, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα φυσικά καλλυντικά είναι προϊόντα των οποίων τα συστατικά, ιδιαίτερα οι δραστικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται για την παροχή των επιθυμητών καλλυντικών ιδιοτήτων, έχουν φυσική προέλευση. Τα φυσικά καλλυντικά μπορεί να περιλαμβάνουν συστατικά φυτικής προέλευσης (π.χ. εκχυλίσματα, αιθέρια έλαια, ενεργά φυτικά συστατικά κ.λπ.), ζωικής προέλευσης, θαλάσσιας ή ορυκτής προέλευσης, με ελάχιστη και ασφαλέστερη δυνατή επεξεργασία. Ανάλογα με τη σύνθεσή τους, μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο κατηγορίες: 100% Φυσικά Καλλυντικά: Είναι πρακτικά αδύνατο να παραχθεί ένα προϊόν που είναι 100% φυσικό, εκτός από μερικές εξαιρέσεις όπως τα λάδια σώματος (τα οποία μπορεί να περιέχουν αιθέρια έλαια) των οποίων τα συστατικά είναι 100% φυσικής προέλευσης. Καλλυντικά Φυσικής Προέλευσης: Σχεδόν όλα τα φυσικά καλλυντικά εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. Τα ενεργά συστατικά τους είναι φυσικές ουσίες, αλλά μπορεί να περιέχουν μικρές ποσότητες συνθετικών ουσιών. Το ποσοστό των φυσικών ουσιών σε αυτά, ανάλογα με το ποιος τις πιστοποιεί, συνήθως κυμαίνεται από 10-90%, αλλά δεν φτάνει το 100%. Ωστόσο, τα φυσικά συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν στα καλλυντικά μέχρι το 1996 περιελάμβαναν αρκετά ζωικής προέλευσης, όπως το κολλαγόνο, η ελαστίνη, ο πλακούντας, που αποτελούσαν σημαντικό μέρος των συστατικών των φυσικών καλλυντικών εκείνη την εποχή λόγω της αποδεδειγμένης υψηλής αποτελεσματικότητάς τους. Μετά την «κρίση των τρελών αγελάδων», η χρήση αυτών των ουσιών στα καλλυντικά απαγορεύτηκε από τη νομοθεσία. Για το λόγο αυτό, πολλές εταιρείες έστρεψαν το ενδιαφέρον τους σε φυτικές ουσίες και ο όρος «καλλυντικά φυτικής προέλευσης» εμφανίστηκε στη συσκευασία τους, παρόλο που τα προϊόντα αυτά δεν περιέχουν μόνο φυτικά συστατικά. Παρά την απαγόρευση, εξακολουθούν να υπάρχουν εταιρείες που παρέχουν προϊόντα ζωικής προέλευσης, αλλά θεωρούνται «αγνότερα» σύμφωνα με την κοινή συναίνεση, ακόμη περισσότερο από τα φυτικής προέλευσης προϊόντα, όπως προϊόντα μελισσών (βασιλικός πολτός, μέλι, γύρη, πρόπολη, κερί). Πλεονεκτήματα των Φυσικών Καλλυντικών Στη σύνθεση των φυσικών καλλυντικών, χρησιμοποιούνται οι αρχές της πράσινης χημείας, που συνδυάζουν τη χρήση πρώτων υλών φυσικής προέλευσης με διαδικασίες φιλικές προς το περιβάλλον για την προστασία των καταναλωτών από ανεπιθύμητες επιπτώσεις. Τα φυσικά καλλυντικά, λόγω των πολλών δράσεων που μπορούν να έχουν τα φυσικά συστατικά, έχουν ευρείες εφαρμογές σε όλο το σώμα, ενώ τα συνθετικά καλλυντικά έχουν συνήθως στοχευμένες δράσεις. Τα φυσικά καλλυντικά συνδέονται γενικά με λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις σε σύγκριση με τα συνθετικά. Έχουν μεγαλύτερη απήχηση στους καταναλωτές. Υποστηρίζεται ότι το ανθρώπινο σώμα είναι πιο δεκτικό σε συστατικά φυσικής προέλευσης παρά σε συνθετικά παράγωγα.